كيفيت آب مورد نياز چيست

موسسه استاندارد ملي آمريكا (ANSI) ، انجمن پيشرفت ابزار پزشكي (AAMI) و سازمان استاندارد بين المللي (ISO) حداقل استانداردهاي خلوص آب مورد استفاده براي تهيه محلول دياليز را ايجاد كرده اند. اينها به شرح جدول زير است. انجمن 2004 براي پيشرفت ابزارهاي پزشكي (AAMI) RD52 براي سطوح قابل قبول آلاينده هاي شيميايي معدني در آب دياليز تصفيه شده توسط مراكز Medicare و Medicaid Services (CMS) در ايالات متحده تصويب شده است. با اين حال ، از زمان انتشار اصلي RD52 ، AAMI توصيه هاي خود را براي غلظت هاي باكتريايي و اندوتوكسين قابل تحمل در آب محصول و دياليز به روز كرده است. اگرچه ، CMS همچنان از دستورالعمل AAMI RD52 براي تعيين شرط رعايت پوشش استفاده مي كند ، اما پيش بيني مي شود كه اين امر تغيير كند و اين استانداردهاي جديد در سطح بين المللي پذيرفته شده است.

محلول دياليز فوق خالص چيست؟
اين با سطح باكتريايي <0.1 CFU/ml و سطح اندوتوكسين <0.03 EU/ml مشخص مي شود. استفاده از محلول دياليز بسيار خالص با مزاياي بيشماري از جمله كاهش سطوح پلاسمايي پروتئين واكنشي C و اينترلوكين 6 ، پاسخ بيشتر كم خوني به درمان اريتوپوئيتين ، تغذيه بهتر ، كاهش كندتر عملكرد كليوي باقي مانده و كاهش عوارض قلبي عروقي اين مورد براي درمان هاي همرفتي آنلاين مانند هموفيلتراسيون و هموديافيلتراسيون ضروري است.

روشهاي تصفيه آب براي همودياليز چيست؟
سيستم تصفيه آب در شكل زير نشان داده شده است ، اما اساساً سه مرحله اصلي وجود دارد:

پيش فرآوري تصفيه اوليه توزيع

پيش فرآوري اين شامل دريچه اي براي مخلوط كردن آب سرد و گرم در دماي ثابت ، فيلتراسيون اوليه ، نرم شدن و جذب با كربن فعال است. تزريق اسيد كلريدريك براي تصحيح pH در صورت قليائيت اضافي گاهي اوقات لازم است زيرا اين امر مي تواند بسترهاي جذب كربن و غشاي اسمز معكوس (RO) را مختل كند.